تأثیر ضدباکتریایی دندریمر پلی‌پروپیلن‌ایمین نسل دوم و پلی‌آمیدوآمین نسل چهارم بر باکتری‌های کلبسیلا اوکسی‌توکا، سودوموناس آئروژینوزا و پروتئوس میرابیلیس در محیط آزمایشگاهی

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدّباکتریایی دندریمر پلی‌پروپیلن‌ایمین نسل دوم (PPI-G2) و پلی‌آمیدوآمین نسل چهارم (PAMAM-G4) بر کلبسیلا اوکسی‌توکا، سودوموناس آئروژینوزا و پروتئوس میرابیلیس در محیط آزمایشگاهی بود. مواد و روش‌ها: غلظت‌های مختلفی از دندریمر PPI-G2 و PAMAM-G4 بر روی دیسک‌های بلانک تلقیح شد و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتری‌ها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مک فارلند، هاله‌های عدم رشد بررسی گردید. حدّاقل غلظت بازدارندگی و حدّاقل غلظت کشندگی دندریمر PPI-G2 و PAMAM-G4 به روش رقت لوله‌ای در محیط کشت نوترینت براث تعیین شد. یافته‌ها: هاله عدم رشد در غلظت µg/ml500 از دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا، پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب برابر mm25، mm15 و mm20 بود. هاله عدم رشد در غلظت µg/ml500 از دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا، پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب برابر mm20، mm18 و mm0 بود. MIC دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا و سودوموناس آئروژینوزا برابر µg/ml5 و برای پروتئوس میرابیلیس برابر µg/ml50 بود. MBC دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا برابر µg/ml50 و برای پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا برابر µg/ml500 بود. MIC دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا و پروتئوس میرابیلیس به ترتیب برابر µg/ml500 و µg/ml1250 بود. MBC دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسی‌توکا و پروتئوس میرابیلیس به ترتیب برابر µg/ml1250 و µg/ml2500 بود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دندریمر PPI-G2 برای حذف سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا اوکسی‌توکا و پروتئوس میرابیلیس مؤثّر است اما PAMAM-G4 تنها بر کلبسیلا اوکسی‌توکا و پروتئوس میرابیلیس اثر ضدباکتریایی دارد. همچنین خاصیّت ضدّباکتریایی دندریمر PPI-G2 بسیار بهتر از PAMAM-G4 است. با این حال، استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع‌تر است.